Піца «Маргарыта» ставіцца да тых рэдкім кулінарным шэдэўраў, чыё час і месца нараджэння добра вядомыя. Калі ў 1889 годзе каралева Італіі Маргарыта Савойская пажадала паспытаць любімае страва беднякоў - піцу, ёй паднеслі менавіта гэты варыянт, пасля названы ў яе гонар. Піца «Маргарыта» стала своеасаблівым кулінарным сцягам Італіі. Белая моцарелла, чырвоныя таматы і зялёны базілік адпавядаюць яе нацыянальных колераў.
Вядома ж, класічную піцу «Маргарыта» можна паспытаць толькі на яе радзіме, у Неапалі. Яе рыхтуюць у спецыяльных дроўных печах. Любая іншая будзе толькі перайманнем, больш ці менш удалым. Як прыгатаваць піцу «Маргарыту» ў хатніх умовах - пытанне складанае. Сёння мы раскрыем некаторыя сакрэты і дапаможам наблізіць тварэння айчынных хатніх гаспадынь да недасяжнаму ідэалу італьянскіх майстроў. Пачнем з тэсту.
Цеста для піцы «Маргарыта»
Адзін з сакрэтаў піцы «Маргарыты» складаецца ў тым, што ў цеста не кладуць ні малако, ні аліўкавы алей. Яны яго некалькі абцяжарваюць і робяць менш эластычным. Цеста рыхтуецца на рошчыне, трохі даўжэй, чым звычайна, але атрымліваецца лёгкім, амаль бязважкім. Для двух піцы дыяметрам 28 см спатрэбяцца такія прадукты.
інгрэдыенты:
- мука - 250 г;
- дрожджы свежыя - 10 г;
- цукар - 1 дробка;
- соль - 1/4 ч. лыжкі;
- алей аліўкавы - для змазвання.
падрыхтоўка
Крош дрожджы на рошчыну. Разводзім іх з цукрам 2-ма сталовымі лыжкамі цёплай вады. Дадаем 2 сталовыя лыжкі мукі. Добранька змешваем. Накрываем ручніком і пакідаем на паўгадзіны ў ціхім цёплым месцы.
Муку прасейваем з соллю на стол горкай. Робім паглыбленне, у якое Выліваем рошчыну, якая падышла. Пачынаем замешваць цеста, паступова далівая цёплую ваду, павінна сысці каля 2/3 шклянкі. Цеста атрымліваецца мяккім, але не павінна ліпнуць да рук. Вымешваюць доўга, хвілін 15, пакуль яно не стане гладкім і эластычным. Пасля выкладваем у глыбокую міску, зверху змазваем аліўкавым алеем і накрываем ручніком. Гадзіну цеста для піцы павінна выдужацца ў цёплым месцы і павялічыцца ў аб'ёме ў 2 разы.
Піца «Маргарыта» - італьянскі рэцэпт
інгрэдыенты:
- цеста дражджавое - 200 г;
- памідоры - 2 шт .;
- «Моцарелла» - 150 г;
- базілік зялёны - 12 лісточкаў;
- алей аліўкавы - 3 ст. лыжкі;
- перац чорны свежемолотый - па гусце;
- соль марская - па гусце.
падрыхтоўка
Для легендарнай піцы падыходзяць толькі самыя саспелыя і свежыя памідоры. Мы іх апарваюць, здымаем скурку, выдаляем насенне і наразаем кубікамі. Сыр, толькі «моцарелла», тут ужо без варыянтаў, рэжам таксама.
Цеста яшчэ раз вымешваюць і вельмі тонка (не тоўшчы 5 мм) раскочваем. Выкладваем яго на змазаную алеем і засыпаную пакутай форму, у некалькіх месцах праколваюць відэльцам. Раўнамерна размяркоўваем сыр і таматы, адыходзячы борцікі па краях. Солім, Перчем. Апырскваюць аліўкавым алеем і адпраўляем у папярэдне разагрэтую да 230 градусаў духоўку. Выпякаем зусім не доўга - 15-20 хвілін. Яшчэ гарачую піцу ўпрыгожваем лісточкамі свежага базіліка.
Піцу «Маргарыта» можна рыхтаваць як са свежымі таматамі, так і з падліўкай. У гэтым выпадку прапануем наступны варыянт.
Соус для піцы «Маргарыта»
інгрэдыенты:
- памідоры - 4 шт .;
- базілік (зялёны) - 4 галінкі;
- алей аліўкавы - 2 ст. лыжкі;
- часнык - 3 зубка;
- размарын - 1 галінка;
- соль, перац чорны свежемолотый - па гусце.
падрыхтоўка
Памідоры апарваюць, здымаем скурку і пераціраюць праз сіта. У невялікай рондальчыку разаграваем алей, злёгку абсмажваем на ім дробна накрышаны часнык з галінкай размарына. Дадаем лісцікі базіліка. Як толькі яны пачнуць аддаваць свой водар, уводны таматы. Варым на сярэднім агні каля 5 хвілін, увесь час памешваючы. Пасля, прыкручваем агонь да мінімуму і знемагаючы соус для піцы пад зачыненым вечкам яшчэ 10 хвілін.