Нут - каларыйнасць

Нут культурны у народзе называюць турэцкім або барановым гарохам. Нут ўваходзіць у лік самых старажытных раслін нашай планеты. Першыя згадкі пра яго ставяцца яшчэ да часу да нашай эры.

У многіх краінах нут лічыцца ласункам. Яго з задавальненнем ўжываюць у Індыі, Афрыцы, Тайландзе, Малайзіі, Турцыі, расійскім Паволжа, Паўночнай Амерыцы, Аўстраліі. Асаблівасцю гэтага гароху з'яўляецца алеістая структура, слабы прысмак арэха і асвяжальнае послевкусіе.

У эпоху Антычнасці турэцкі гарох пяклі на аліўкавым алеі, а на стол падавалі ў спалучэнні з сырам. Лічылася, што нут з'яўляецца адным з любімых прадуктаў багіні прыгажосці Афрадыты. Пачынаючы з 17 стагоддзя, еўрапейцы знайшлі турэцкаму гароху яшчэ адно ўжыванне - яго сталі выкарыстоўваць, як заменнік кавы.

Папулярнасць гэтага боба абумоўленая тым, што ён мае багаты склад і высокую харчовую каштоўнасць . У старажытныя стагоддзя было вельмі важна, каб прадукты хутка і надоўга насычалі арганізм. Высокая каларыйнасць нута рабіла яго досыць сытным стравай, а наяўнасць вітамінаў, мінеральных рэчываў і клятчаткі спрыяла падтрыманню арганізма ў здаровым стане.

Харчовая каштоўнасць нута

У турэцкім гароху змяшчаецца каля 80 пажыўных рэчываў. У ім прысутнічаюць:

Такі склад абумоўлівае досыць высокую пажыўную каштоўнасць. Каларыйнасць нута на 100 грам складае 320 адзінак. Для таго каб насыціць арганізм досыць невялікі жмені гэтых бабоў.

Так як турэцкі гарох пры трапленні ў ваду набракае, то каларыйнасць варанага нута становіцца значна менш у параўнанні з сырым. Каларыйнасць адварнога нута знаходзіцца ў дыяпазоне 120-140 калорый на 100 г гатовага прадукту.

Варыцца гэты прадстаўнік бабовых даўжэй сачавіцы і ўсіх іншых відаў гароху. Таму перад варэннем яго лепш замачыць у слабым содавым растворы.

Каларыйнасць гароху нут не павiнна палохаць жадаючых схуднець. Проста падчас пахудання яго лепш ужываць у невялікіх колькасцях і не часцей двух-трох разоў на тыдзень.