Шчаўе быў вядомы чалавеку яшчэ ў часы Старажытнай Грэцыі, а з 12 стагоддзя гэта расліна стала папулярна амаль ва ўсім свеце. Традыцыйная медыцына выкарыстала шчаўе ў лячэбных мэтах, лічылася, што гэта расліна валодала кровоостанаўліваюшчым ўласцівасцямі, загойвае, і нават магло абараніць чалавека ад чумы.
Карысць і шкоду шчаўя
Перш чым ўжываць шчаўе ў якасці ежы, людзі доўгі час выкарыстоўвалі яго выключна як лекавая расліна. Сёння ж шчаўе папулярны, перш за ўсё, як прадукт харчавання, які прыносіць арганізму значную карысць:
- Паляпшае працу ЖКТ. Лісце шчаўя валодаюць слабільнымі ўласцівасцямі, а насенне, наадварот, дапамогуць пры дыярэі. Карысць шчаўя яшчэ і ў тым, што ён здольны прадухіліць працэсы гніення ў кішачніку.
- Адвар з лісця дапамагае супакоіць зубную боль , паменшыць крывацечнасць дзёсен і нават здольны пазбавіць ад цынгі.
- Карысныя ўласцівасці шчаўя заключаюцца яшчэ і ў агульнаўмацавальнае дзеянне. Дапамагае гэта расліна пры авітамінозе, умацоўвае імунітэт, такім чынам, павышае ўстойлівасць арганізма да прастудных захворванняў.
- Станоўча ўплывае на сэрца, печань, здымае галаўны боль.
- Выдатна падыходзіць для ўжывання ў часе працэсу пахудання, бо каларыйнасць шчаўя мінімальная і на 100 г складае ўсяго 19 ккал, таму падчас дыеты гэтай раслінай можна разнастаіць меню не баючыся за сваю фігуру.
Нягледзячы на значную карысць, шчаўе усё ж мае і некаторыя супрацьпаказанні:
- Не рэкамендуецца ўжываць гэта расліны людзям, у якіх парушаны водна-солевы абмен.
- Празмернае ўжыванне шчаўя можа паспрыяць адукацыі ў нырках камянёў, справакаваць запаленне суставаў пры артрыце і рэўматызме.
- У вялікіх колькасцях шчаўе можа негатыўна адбіцца на працы страўніка.