Латэральнае мысленне

Нас усіх так навучылі думаць у адным кірунку, што нестандартныя ідэі бачацца чымсьці геніяльным, а часам і крамольным. Менавіта таму развіццю латерального, то ёсць нестандартнага мыслення, у апошні час надаецца вельмі шмат увагі. Асабліва гэты навык важны для топ-менеджэраў, бо на кіруючых пасадах думаць стандартнымі катэгорыямі багата для бізнесу.

Выкарыстанне латерального мыслення

Элементы творчасці патрэбныя ў любой прафесіі, гэты факт вядомы даўно, але прызнанне атрымаў толькі ва ўмовах сучаснага рынку. Першым зрабіў спробу упарадкаваць прынцыпы латерального мыслення Эдвард дэ Бона. Ужо ў канцы 60-х гадоў мінулага стагоддзя ён здолеў ацаніць перспектывы, якія адкрываюцца пры творчым падыходзе да любога бізнес-працэсу. Сёння яго аўтарытэт у сферы крэатыўнасці беспярэчны, таму варта прывесці некалькі саветаў ад Эдварда дэ Бона з нагоды развіцця латерального (нестандартнага) мыслення.

  1. Разглядайце кожную задачу, як абсалютна новую, не дапушчаючы прымянення клішэ і стандартных прыёмаў рашэння.
  2. Выяўляйце сумнеў.
  3. Разглядайце абагульненыя варыянты.
  4. Прымайце да ўвагі новыя ідэі і развівайце іх.
  5. Шукайце новыя кропкі ўваходу, якія могуць стаць нечаканай апорай.

Таксама Эдвард дэ Бона з'яўляецца аўтарам прыёму, названага «тэлефоннай лініяй з падсвядомасцю». Сутнасць яго заключаецца ў магчымасці даваць свайму загружанаму мозгу адпачынак. Да прыкладу, сам мэтр любіць, адправіўшыся ў адпачынак, займацца садоўніцтвам, слухаючы музыку альбо спевы птушак. Падчас такога расслабленага баўлення часу адпачывальнік мозг пасылае разнастайныя паведамленні, якія часцей за ўсё адрозніваюцца сваёй нестандартнасцю. такі спосаб дапамагае дэ Бона прыдумляць рэкламныя тэксты і акцыі. Прастата гэтага прыёму дазваляе яго выкарыстоўваць любому, толькі для яго эфектыўнасці патрабуецца, каб перад адпачынкам мозг быў стала чымсьці загружаны, тады рэзкі адыход ад штодзённасці сапраўды дасць вынікі.

Дарэчы сказаць, людзі з нестандартным мысленнем былі заўсёды і менавіта ім належаць усе выдатныя адкрыцці. Напрыклад, выбітны фізік Нільс Бор, здаючы экзамен, паставіў у тупік свайго экзаменатара, прыдумаўшы 6 спосабаў выкарыстання барометра для вымярэння вышыні вежы. Сярод іх не было ні адной агульнапрынятай версіі, якія настолькі абрыдлі студэнту, што ён вырашыў прыдумаць нешта сваё.