Часам ты можаш здзівіцца ўласным ўспрымання суразмоўцы. Быццам бы, нічога ў ім адкрыта дрэнна няма, але ты адчуваеш раздражненне (ад голасу, паху Ці) і спяшаешся хутчэй пазбавіцца ад цяжкага для цябе грамадства. Пачуццё, якое ты адчуваеш, у псіхалогіі называецца антыпатыяй, і менавіта аб ім мы будзем казаць сёння.
Сімпатыя і антыпатыя ў псіхалогіі зносін
Няцяжка здагадацца, што, у адрозненне ад сімпатыі, антыпатыя значыць эмацыянальны ўсё роўна прыкрасць і нават непрымання, якое перашкаджае нам аб'ектыўна ўспрымаць што атрымліваецца ад чалавека інфармацыю, ўзаемадзейнічаць з суразмоўцам і, адпаведна, дасягаць нейкіх станоўчых вынікаў. Адзін з найбольш яркіх і знаёмых прыкладаў антыпатыі і сімпатыі шматлікім сустракаўся яшчэ ў школе. Часта непрыязнасць да настаўніка робіць нас неўспрымальныя да атрыманай інфармацыі. Дакладна так, як антыпатыя або, наадварот, пачуццё сімпатыі, адбіваюцца на аб'ектыўнасці ацэнак выкладчыка і яго патрабаванняў да паспяховасці тых ці іншых вучняў.
Давай разгледзім асноўныя прыкметы сімпатыі і антыпатыі ў зносінах.
Візуальныя прыкметы сімпатыі:
- камфортныя зносіны ў так званай інтымнай зоне (ад 45 см і бліжэй);
- адкрытыя далоні, адсутнасць «замкаў» з рук і ног;
- актыўная «люстраная жэстыкуляцыя»;
- прамы погляд, ўсмешка;
- неўсвядомленае або ўсвядомленае какецтва .
Візуальныя прыкметы антыпатыі, натуральна, прама процілеглыя:
- інстынктыўнае захаванне вялікіх дыстанцый паміж суразмоўцамі;
- скрыжаваныя рукі ці ногі, счэпленыя пальцы рук;
- адсутнасць капіявання жэстаў суразмоўцы;
- калі ты паліш, то струмень дыму напэўна будзеш накіроўваць ўніз ад асобы непрыемнага табе суразмоўцы;
- погляд спадылба, хмурныя бровы, сціснуты рот;
- напружанне ў мышцах, адчуванне ўнутранага дыскамфорту.
прычыны антыпатыі
Непрыязнасць партнёра можа паўстаць па розных прычынах. Часам яны могуць быць зразумелыя (сьвядомая антыпатыя), а часам даводзіцца пакапацца ў сабе, каб зразумець, з-за чаго пэўны чалавек выклікае ў табе пачуццё адрыньвання (неўсвядомленая антыпатыя).
Да прыкладу, антыпатыя можа стаць вынікам пэўных учынкаў чалавека, з-за разыходжанні ў палітычных поглядаў ці з-за светапоглядных разыходжанняў. Часам нас раздражняе знешні выгляд, звычкі і манеры паводзін іншых людзей. Акрамя таго, мозг любіць праводзіць паралелі. Калі ты сустрэнеш чалавека, якія выкарыстоўваюць парфюм, з якім у цябе звязаны дрэнныя ўспаміны, то, хутчэй за ўсё, неўсвядомленае пачуццё дыскамфорту прывядзе да антыпатыі. Сапраўды гэтак мы рэагуем на тэмбр голасу або, да прыкладу, звычкі новых знаёмых - падсвядома запытваючы паралелі ў архівах памяці. Такая антыпатыя ў псіхалогіі называецца асацыятыўнай.
Вядома, пры гэтым ацэнка чалавека можа быць залішне суб'ектыўнай і зманлівай. Адмоўныя эмоцыі здольныя вельмі абмяжоўваць жыццё людзей ўражлівых і недаверлівых, а таму часам з антыпатыяй можна і трэба змагацца.
Як змагацца з антыпатыяй?
- пастарайся прафесійна прааналізаваць, што менавіта цябе адштурхвае ў чалавеку. Вызнач выгляд сваёй антыпатыі, знайдзі ёй лагічнае тлумачэнне. Часам яно бывае настолькі смешным, што асацыятыўная ланцуг разрываецца аўтаматычна;
- Прааналізуй чалавека, знайдзі ў ім станоўчыя рысы;
- адзін са спосабаў перамагчы непрыязнасць, як ні парадаксальна гэта гучыць, - клапаціцца пра чалавека. Мы цэнім тое, у што ўкладваем сваю працу;
- людзям вернікам можна параіць згадваць непрыемнага сабе чалавека ў малітвах, просячы Бога вызваліць сэрца ад негатыўных эмоцый.
З іншага боку, ты павінна разумець, што антыпатыя - гэта цалкам здаровае пачуццё, якое ўласціва практычна ўсім людзям. Калі яна не перашкаджае табе (напрыклад, ты бачышся з непрыемным аб'ектам вельмі рэдка), то не варта вінаваціць сябе за негатыўныя эмоцыі. Засяродзься на прыемных момантах і навакольных сябе тымі людзьмі, зносіны з якімі прыносіць табе радасьць!