Музычная псіхалогія - гэта адно з навуковых напрамкаў, якое займаецца вывучэннем таго ўздзеяння, якое музыка аказвае на чалавечую псіхіку, а таксама непасрэдным аналізам псіхалагічнай складнікам ў самой архітэктуры музычнага твора. Да прыкладу, два чалавекі могуць аднолькава чуць адну і тую ж мелодыю, але ўспрымаць яны яе будуць цалкам па-рознаму. Даследаванне падобных аспектаў з'яўляецца прэрагатывай такой дысцыпліны, як псіхалогія музычнага ўспрымання, якая, у прыватнасці, займаецца вывучэннем і глыбокім аналізам розных сінэстэзіі (з'яў, пры якіх асноўныя паняцці і стану могуць набываць дадатковыя якасці, такія, як пах колеру або геаметрычная форма гуку). Калі не браць у разлік пэўныя захворванні, якія могуць выклікаць сімптомы сінэстэзіі, то па сутнасці сваёй - гэта ілюзіі, заснаваныя на псіхалагічных асацыяцыях, гукавы спектр якіх і знаходзіць сваё адлюстраванне ў нашым музычным ўспрыманні.
У асноўныя напрамкі музычнай псіхалогіі ўваходзіць даволі шырокі шэраг дысцыплін. Гэта і вышэй згаданая псіхалогія музычнага ўспрымання , і псіхалогія музычнага слыху, і псіхалогія музычных здольнасцяў.
Дарэчы, апошняя з пералічаных катэгорый цікавая тым, што, апроч усяго іншага, займаецца пытаннямі геніяльнасці ў музычным творчасці, усебакова даследуючы фактары (сацыяльныя, генетычныя і псіхалагічныя), здольныя паўплываць на набыццё і развіццё экстраардынарных музычных навыкаў і нестандартнага музычнага мыслення.
Слухай мелодыю і худзей!
Не сакрэт, што музыка ўздзейнічае на асноўныя мадэлі нашай псіхікі, вось толькі ў адных выпадках гэта ўздзеянне можа быць станоўчым, а ў іншых, наадварот - вельмі негатыўным. На падсвядомым узроўні яна можа справакаваць пэўныя паводніцкія рэакцыі і ў задачу музычнай псіхалогіі таксама ўваходзіць прагназаванне дзеянняў,