Сямейны гвалт

Сямейны гвалт - гэта паўтаральны цыкл здзекаў аднаго партнёра над іншым у блізкіх адносінах. Яго можна не заўважаць і нейкі час спасылацца на няважнае настрой ці кепскі характар ​​партнёра, але калі гэта паўтараецца з зайздроснай сталасцю - пара біць трывогу.

Важная асаблівасць паняцці сямейнага гвалту ў тым, што гэта множныя інцыдэнты розных відаў здзекаў. Гвалт у адрозненне ад сямейнага канфлікту носіць сістэмны характар. У аснове канфлікту маецца канкрэтная вырашальная праблема, і нападкі адбываюцца для здабыцця абсалютнага кантролю над пацярпелым бокам. Хоць крыўдзіцель можа называць розныя больш-менш адэкватныя прычыны свайго ўчынку, у рэальнасці ж ім рухае жаданне ўсталяваць поўны кантроль над адным з членаў сям'і. Виктимология сямейнага гвалту паказвае, што ахвярамі сямейнага гвалту найбольш часта бываюць жанчыны і дзеці. Менавіта гэтая катэгорыя часцей за ўсё не мае сілаў і характару даць адпор тырану і дэспату. На жаль часцей за ўсё такім чалавекам аказваецца роднай муж і бацька.

Віды сямейнага гвалту можна ўмоўна падзяліць на некалькі катэгорый:

  1. Эканамічнае гвалт. Самастойнае рашэнне большасці фінансавых пытанняў, адмова ўтрымліваць дзяцей, утойваньне даходаў, самастойная трата грошай.
  2. Сэксуальны гвалт. У гадзіну сямейных бязладзіцы, мужы спаганяць злосць у сексе і гвалце над жонкай альбо дзецьмі. Да гэтага выгляду гвалту таксама адносяцца: сэксуальнае ціск, які быў вымушаны да сэксу ў непрымальнай форме, прымус да інтымных адносінах з староннімі людзьмі, дзецьмі, да сэксу ў прысутнасці трэціх асоб.
  3. Фізічнае гвалт (збіццё, ўдушэнне, кіданне, пляўкі, штуршкі, утрымліванне, кантраляванне доступу да медыцынскай або сацыяльнай дапамогі).
  4. Псіхалагічны гвалт (абразы, гвалт над дзецьмі або іншымі асобамі для ўстанаўлення пагрозы кантролю, запалохванне гвалтам над сабой, хатнімі жывёламі, псута уласнасці, шантаж, прымус да прыніжальных дзеянням).
  5. Выкарыстанне дзяцей, каб кантраляваць дарослае ахвяру (прымусу дзяцей для фізічнага, псіхалагічнага гвалту над абранай ахвярай, маніпуляцыі з дзецьмі).

Ахвяры сямейнага гвалту ні ў якім разе не павінны мірыцца з такім становішчам рэчаў. Нават калі самаацэнка не дазваляе жадаць сабе лепшага жыцця, трэба абавязкова звярнуцца па дапамогу да сяброў і сваякоў. А ў некаторых выпадках дапамагчы тым, хто трапляе пад руку тырану, могуць толькі дзяржаўныя органы.