Нуда

Давайце паглядзім праўдзе ў вочы - сёння мы маем значна больш магчымасцяў, але, нязменна, жывём у значна больш сумным свеце, чым той, у якім жылі нашы продкі.

Нонсэнс! Жыць у 21-ым стагоддзі, у стагоддзі, калі навукова-тэхнічны прагрэс развіваецца сямімільнымі крокамі, калі рэалізуецца значна больш з таго, аб чым чалавек думаў або мог марыць! Мы сутыкаемся з праблемай таго, што ... нам сумна.

Чаму ж нараджаецца нуда? Адкуль яна ўзялася? Што гэта? Заноза недзе, што не дае спакойна і мерна пражываць жыццё? Або нуда - гэта механізм самаабароны, атрыманы ад далёкіх продкаў?

Чаму мы скучаем?

Нуда - стан асобы, выкліканае аднастайнасцю паўтаральных вакол працэсаў, што нязменна прыводзіць да страты цікавасці вакол таго, што адбываецца.

Ўнутры нас спакон веку жыве інстынкт здабытчыка, першаадкрывальніка. У нас закладзены ген неуёмности ў спазнаньні. Але - вось няўдача! - нам не трэба нічога адкрываць і пазнаваць. Не, вядома, асабліва вар'яцкія летуценнікі ведаюць, што дзесьці ёсць навукоўцы-вынаходнікі, якія прыдумляюць што ні дзень нам усё лепшыя і лепшыя даброты, шукаюць, як палегчыць нам, усяму чалавецтву, жыццё. Але, у большасці сваёй на сённяшні дзень мы з вамі ствараем баласт. Нядзіўна, што нас мучыць нуда!

Нам нічога не трэба рабіць. Каб здабыць ежы - дастаткова схадзіць у супермаркет. Каб было цёпла і светла - аплаціць камунальныя паслугі ў доме. Каб пацешыцца - схадзіць у кіно, ўключыць фільм дома, зайсці ў інтэрнэт або пагуляць у кампутарную гульню. Для таго, каб рэалізаваць усё вышэйпералічанае трэба зрабіць толькі адно - зарабіць грошы.

Для гэтага нам таксама не трэба нічога выдумляць - дастаткова пайсці і адседзець сваё, пакладзены час, на працоўным месцы. Але і тут нас чакае нуда! Асвоіўшы некалькі асноўных функцый, навучыўшыся разбірацца ў некалькіх праграмах, досыць здзяйсняць метадычна, што ні дзень, пэўны набор паўтаральных дзеянняў. А як пазбавіцца ад нуды - не ведаем.

Ніякага выратавання чалавецтва ці хаця б свайго жыцця, як у папулярных фільмах. Ніякай абароны сваіх інтарэсаў. Ніякага адстойвання ўласнай я. Усё, што ты можаш захацець, табе ўжо не трэба выдумляць - інтэрнэт з велізарным задавальненнем прапануе табе гэта.

Псіхолагі кажуць, што мучыцца ад нуды мы пачынаем яшчэ ў дзяцінстве, у той самы момант, калі перастаем гуляць. Гэта адбываецца, калі дзіця станавіцца пасіўным гульцом, калі становіцца проста спажыўцом арганізаваных для яго забавак. Тэлевізар, кампутар і інш. У дзяцей з такім «разжаваць» і арганізаваным іншымі вольным часам не развіваецца фантазія, самастойнасць і інтарэсы.

Тое ж самае адбываецца і з дарослымі. Нязменна паўтараючы сваё жыццё, мы часта нават не аддаем сабе справаздачу наколькі мы ад нуды мучымся. І тады мы шукаем сабе забавы.

Як перамагчы нуду?

Змагацца са смуткам можна дэструктыўна і канструктыўна.

Дэструктыўныя заняткі, якія чалавек прыдумляе сабе, як лекі ад нуды, гэта:

  1. Пайсці з сябрамі ў бар і выпіць
  2. паслухаць музыку
  3. паглядзець тэлевізар
  4. Бязмэтна лазіць па інтэрнэце
  5. Сядзець у соцсетях

Канструктыўны шлях складаней. Ён патрабуе ад нас павышэння актыўнасці. Шчыльнага графіка і смеласці. Арганізаванасці і сабранасці. Пастаноўцы мэтаў, пошуку сэнсу ва ўсіх сваіх дзеяннях. І гэта, безумоўна - лепшыя лекі ад нуды.

Некаторыя псіхолагі лічаць, што нуда ўзнікае, калі чалавек пазбягае рабіць тое, чаго ён на самой справе хоча. Магчыма, гэта здаецца яму немагчымым, бесперспектыўным, страшным, безнадзейным. У гэтым месцы энергія, якая ўзнікла для рэалізацыі дадзенага жадання, блакуецца, узнікае «заціск». Але ж яна нікуды не дзяецца! І атрымліваецца, што сіла дзеяння роўна сіле процідзеяння. Жаданне дасягнуць мэты роўна нежаданню нешта мяняць.

Нашае нежаданне змен для сябе і свайго жыцця - гэта ахоўны механізм псіхікі любога здаровага чалавека. Бо любая змена - гэта рызыка. А наступствы - невядомыя. Такім чынам, наша псіхіка засцерагае нас. Але наўзамен да нас прыходзіць нуда.