Апаплексіяй яечніка наступствы

Апаплексіяй ўяўляе сабой паталагічнае стан, якое заключаецца ў разрыве яечніка і суправаджаецца даволі масіўным крывацёкам. Большасць жанчын нават паняцця не маюць, што такое апаплексіяй левага (правага) яечніка, пакуль не сутыкнуцца з дадзенай паталогіяй.

Чаму ўзнікае апаплексіяй?

Апаплексіяй яечніка, якая мае розныя наступствы, часцей за ўсё развіваецца як вынік наяўнасці кіст, запаленчых працэсаў непасрэдна ў яечніках. У выніку апошніх адбываецца парушэнне працы сасудзістай сістэмы, што ў сваю чаргу прыводзіць да патанчэння сценкі яечнікаў. Менавіта таму і павялічваецца верагоднасць развіцця апаплексіяй. Аднак, у большасці выпадкаў, падобнага роду адукацыі знаходзяцца ў арганізме жанчыны гадамі і выяўляюцца пры абследаванні.

Якія наступствы апаплексіяй?

Найбольш небяспечным з наступстваў апаплексіяй левага яечніка, з'яўляюцца:

У выпадку несвоечасовага аказання дапамогі, магчымы і смяротны зыход, з-за развіцця крывацёку.

Пры парыве кісты марудзіць нельга ні ў якім выпадку. Першай прыкметай дадзенай паталогіі з'яўляецца запаленне брушыны - перытаніт. Падобная паталогія назіраецца пры ўзнікненні крывацёку. У такой сітуацыі жанчына мае патрэбу ў тэрміновай шпіталізацыі.

Пры апаплексіяй правага яечніка назіраюцца тыя ж наступствы, што і ў выпадку з левым, аднак найбольш часта встречаемый сярод іх сэпсіс. Такі стан назіраецца, калі вадкасць з кісты яечніка трапляе ў крывяны рэчышча, і разносіцца па ўсім арганізму.

Як праводзяць лячэнне апаплексіяй?

У большасці ж выпадкаў, для лячэння апаплексіяй яечніка праводзіцца аперацыя, пасля якой неспрыяльныя наступствы практычна выключаныя. У выніку такога хірургічнага ўмяшання праводзяць поўнае выдаленне здзіўленага яечніка. Асобная ўвага надаюць прыпынку крывацёку.

У тых выпадках, калі лячэнне сканчаецца выдаленнем здзіўленага органа, верагоднасць цяжарнасці зніжаецца, што ставіцца да негатыўных наступстваў апаплексіяй яечніка. Калі паталогіяй уражаны толькі адзін яечнік, у жанчыны ўсё яшчэ застаецца шанец стаць мамай.

Такім чынам, для спрыяльнага зыходу захворвання жанчына павінна кожныя паўгода праходзіць прафілактычны агляд, які павінен абавязкова ўключаць УГД органаў малога таза. У выпадку выяўлення паталогіі неабходна, як мага хутчэй звяртацца па дапамогу да ўрача.