Эразіўны антральны гастрыт

У залежнасці ад лакалізацыі дробных эрозій на ўнутраных сценках страўніка адрозніваюць 3 тыпу эразіўнага гастрыту - А, В і С. Другая форма (У) характарызуецца выязваўленне і запаленчым працэсам у ніжняй частцы органа, дзе часцей за ўсё паразітуюць мікраарганізмы Helicobacter Pylori. Эразіўны антральны гастрыт ці антрум складаней за ўсё паддаецца тэрапіі, так як звычайна мае хранічная плынь, з-за чаго дыягностыка паталогіі ажыццяўляецца ўжо на позніх стадыях развіцця хваробы пры наяўнасці ускладненняў.

З-за чаго ўзнікае востры і хранічны эразіўны антральны гастрыт?

Галоўнай прычынай развіцця апісванага захворвання з'яўляецца інфікаванне бактэрыяй Хеликобактер Пилори. Спрыяюць запаленчым працэсам наступныя фактары:

Сімптаматыка эразіўнага антральнага гастрыту ці бульбита ніжняга аддзела страўніка

Клінічныя праявы разгляданай формы гастрыту амаль не адрозніваюцца ад звычайнага хранічнага тыпу захворвання. На ранніх стадыях развіцця прыкметы паталогіі змазаныя або наогул адсутнічаюць, часам хворы адчувае слабую тупую боль у страўніку, млоснасць, пякотку. Перыядычна назіраецца ўздуцце жывата і метэарызм.

У далейшым да пералічаных сімптомаў дадаюцца дыспепсічнымі засмучэнні:

На позніх стадыях ў пацыента адкрываецца ваніты. Пры гэтым у адыходзяць масах, уключаючы фекаліі, часам выяўляюцца крывяныя згусткі. Гэта сведчыць аб унутраным крывацёку і пераходзе захворвання ў гемарагічны эразіўны антральны гастрыт.

Пры адсутнасці лячэбных мерапрыемстваў на дадзеным этапе развіваюцца цяжкія ўскладненні, а слізістая страўніка перажывае незваротныя дэгенератыўныя змены.