Діуретікі - прэпараты, асаблівым чынам якія ўплываюць на ныркі і якія спрыяюць больш хуткаму выводзінам з арганізма урыны. У асноўным, іх ужываюць для нармалізацыі кіслотна-шчолачнай балансу арганізма, тэрапіі сардэчна-сасудзістых паталогій, захворванняў мочавыдзяляльнай сістэмы, пры атручваннях таксічнымі рэчывамі і г.д. У розных выпадках паказаны пэўныя віды діуретікі, механізм дзеяння якіх заснаваны на розных працэсах. Разгледзім, у якіх выпадках рэкамендавана прымяненне тиазидных діуретікі, а таксама як яны функцыянуюць і якімі лекавымі прэпаратамі прадстаўлены.
Механізм дзеяння тиазидных діуретікі
Дадзеныя прэпараты з'яўляюцца медыкаментамі сярэдняй сілы ўздзеяння, эфект якіх назіраецца прыкладна праз 2-4 гадзіны пасля прыёму і працягваецца каля 12 гадзін. Тиазидные мочегонные сродкі ўплываюць на дыстальныя нырачныя канальчыкі, што праяўляецца наступнымі асноўнымі вынікамі:
- падаўленне реабсорбцыю адфільтраваць натрыю і хлору;
- павелічэнне вывядзення іёнаў калія і магнію;
- зніжэнне экскрэцыі іёнаў кальцыя з мочой;
- зніжэнне вылучэння мачавой кіслаты і інш.
У асноўным діуретікі тиазидного шэрагу прызначаюцца пры:
- ацёках, якія суправаджаюць ўмераны сардэчную недастатковасць, паталогіі печані і нырак;
- пры хранічнай артэрыяльнай гіпертэнзіі для паніжэння ціску;
- нецукровым дыябеце ;
- глаўкоме;
- ідыяпатычнай кальциурии.
Часам гэтыя прэпараты сумяшчаюць з Петлевые діуретікі, што дазваляе знізіць дозозависимые пабочныя з'явы, характэрныя для кожнага з гэтых відаў медыкаментаў.
Спіс тиазидных діуретікі
Пералік діуретікі тиазидного шэрагу прадстаўлены прэпаратамі з некалькімі актыўнымі інгрэдыентамі, асноўныя з якіх:
- гидрохлоротиазид;
- индапамид ;
- клопамид;
- хлорталидон.