Правільна інтэрпрэтаваць вынікі ультрагукавога даследавання можа толькі спецыяліст. Аднак пацыенты заўсёды зацікаўлены ў тым, каб як мага хутчэй і больш падрабязна даведацца пра стан свайго здароўя.
На заключэнні Узі жаночых рэпрадуктыўных органаў лекар, які праводзіў даследаванне, звычайна ставіць адзнаку аб тым, што «навал свабоднай вадкасці ў галіне малога таза не назіраецца». Аднак бывае і наадварот, і жанчынам хочацца ведаць, што дадзеная фраза азначае і чым гэта можа пагражаць.
Наяўнасць вадкасці ў малым тазе: прычыны і сімптомы
Вадкасць у поласці малога таза можа прысутнічаць і ў норме: гэта не абавязкова сведчыць пра хваробу. Свабодная вадкасць можа быць выяўленая на УГД малога таза адразу пасля авуляцыі: гэта абумоўлена трапленнем вадкага змесціва з разарваўся фалікула ў прастору ззаду маткі. Гэтай вадкасці будзе вельмі мала, і праз некалькі дзён яе ўжо нельга будзе ўбачыць. Акрамя ўсяго іншага, дадзены прыкмета з'яўляецца своеасаблівым маркерам авуляцыі, які выкарыстоўваецца пры лячэнні бясплоддзя.
Аднак часцей за такое навала вадкасці азначае, што ў жаночым арганізме не ўсё ў парадку. Прычынай таму могуць стаць наступныя захворванні:
- эндаметрыёз (у гэтым выпадку свабоднай вадкасцю будзе з'яўляцца кроў, паколькі разрасталыя ўчасткі эндаметрыя па-за маткі заўсёды сыходзяць крывёй);
- запаленчы працэс таго ці іншага органа малога таза (разрыў кісты яечніка або самога яечніка, фарміраванне эндоментриозных кіст, якія могуць надрывацца, гнойны сальпінгіт, востры эндаметрыт пасля абортаў і т. п. Вадкасць можа працякаць з пухліны ў выглядзе крыві, гною, альбо гэта можа быць экссудативная вадкасць непасрэдна з хворага органа);
- асцыт (гэтым тэрмінам называюць навала вадкасці ў жываце, якое развіваецца пры злаякасных пухлінах, захворваннях печані, яечнікаў і г.д.);
- любыя крывацёку ўнутры брушнай паражніны;
- пазаматкавая цяжарнасць, якая развіваецца ў фалопіевай трубе, якая, у сваю чаргу, у нейкі момант разрываецца або дэфармуецца. Пры гэтым кроў выцякае з трубы ў брушную паражніну, што і візуалізуецца на апараце угд.
Гэтыя захворванні суправаджаюцца і іншымі, больш інфарматыўнымі сімптомамі, чым вызначэнне вольнай вадкасці па угд малога таза. Але, нават калі хвароба працякае бессімптомна, вынік Узі стане ўскосным пацверджаннем дыягназу, які пісьменны лекар павінен правільна расшыфраваць, каб прызначыць лячэнне.
Вадкасць ў малым тазе: лячэнне
Калі наяўнасць вольнай вадкасці ў малым тазе з'яўляецца прыкметай якога-небудзь захворвання, то яго, вядома ж, трэба лячыць. Варта звярнуцца з вынікамі ультрагукавога даследавання да вашага які лечыць лекара, які, магчыма, накіруе вас да іншага, больш вузкага спецыяліста па кансультацыю.
Як такога паняцця "лячэнне свабоднай вадкасці ў малым тазе» не існуе, паколькі гэта не хвароба, а ўсяго толькі сімптом, а сімптомы, як вядома, не лечаць. Такім чынам, лячыць трэба само захворванне, якое прывяло да з'яўлення вадкасці ў паражніны малога таза.
Да прыкладу, калі на угд органаў малога таза разам са свабоднай вадкасцю ў вас выявілі прыкметы эндаметрыёзу, то вам варта
Калі ж прычынай з'яўлення вольнай вадкасці з'явілася запаленне якога-небудзь органа, то вас перанакіраваць да іншага лекара, які спецыялізуецца менавіта на гэтай галіне медыцыны. У любым выпадку вас не пакінуць па-за ўвагай, ды і сродкі сучаснай медыцыны дазваляюць хутка і эфектыўна вылечыць любое захворванне, пра які можа сведчыць наяўнасць вольнай вадкасці ў малым тазе.