Што маюць на ўвазе пад вызначэннем «рэзус-канфлікт» ў медыцыне і што пры гэтым адбываецца?
Згодна з фізіялагічных асаблівасцяў цяжарнасці, у пэўны перыяд развіцця плёну фармуецца так званы плацентарный крывацёк. Менавіта праз яго і магчыма пранікненні эрытрацытаў ад будучага маляняці з станоўчым рэзус-фактарам, рэзус-адмоўнай маме. У выніку ў арганізме цяжарнай актыўна пачынаюць выпрацоўвацца антыцелы, якія закліканы знішчыць клеткі крыві малога, бо для мамы яны чужародныя.
У выніку ў плёну павышаецца канцэнтрацыя білірубіну, што можа негатыўна адбіцца на яго мазгавой дзейнасці. У той жа час назіраецца павелічэнне печані і селязёнкі (гепатолиенарный сіндром), бо дадзеныя органы пачынаюць працаваць з большай нагрузкай, спрабуючы кампенсаваць недахоп эрытрацытаў, знішчаных імуннай сістэмай маці.
Якія наступствы для дзіцяці рэзус-канфлікту, насталага пры цяжарнасці?
Пры падобнага роду парушэнні ў арганізме маляняці адзначаецца павелічэнне аб'ёму вадкасці. Гэта адбіваецца на працы практычна ўсіх яго органаў і сістэм. У большасці выпадкаў пасля з'яўлення маляняці на святло антыцелы, якія трапілі ў арганізм ад маці, працягваюць функцыянаваць, што толькі ўскладняе становішча.
Пры такім парушэнні развіваюцца шырокія ацёкі тканін малога. Пры гэтым нярэдка можа адбывацца, так званае пропотевание вадкасці ў брушную паражніну, а таксама паражніну вакол сэрца і лёгкіх. Такое парушэнне з'яўляецца самым распаўсюджаным з наступстваў рэзус-канфлікту для здароўя дзіцяці пасля яго нараджэння.
Варта адзначыць, што часцяком рэзус-канфлікт заканчваецца тым, што малое гіне яшчэ ўнутры матчынага чэрава, г.зн. цяжарнасць сканчаецца самаадвольным абортам на вельмі малым тэрміне.