Дзеці, вядома ж, кветкі жыцця, але як жа складана іх вырасціць! Даволі часта можна бачыць, як матуля спрабуе нешта растлумачыць дзіцяці, а той яе быццам не чуе і працягвае хуліганіць і капрызіць. Вось што рабіць, калі дзіця зусім ня слухаецца бацькоў?
Чаму дзіця не слухаецца бацькоў?
Вы думаеце, што рабіць з вельмі непаслухмяным дзіцем, абвінавачваючы ва ўсім яго. Але перш чым лаяцца, падумайце, чаму дзіця вас не слухаецца, можа ў гэтым ёсць і ваша віна? Бо паводзіны дзіцяці, гэта яго рэакцыя на навакольны свет, у тым ліку і на вас. Вось самыя распаўсюджаныя памылкі, якія дапускаюць бацькі ў выхаванні, атрымліваючы ў выніку вельмі непаслухмянага дзіцяці.
- Чаму дзеці не слухаюцца бацькоў? Яны проста не ведаюць, каго з вас слухаць - маці забараняе нешта рабіць, а бацька дазваляе (ці наадварот).
- Дзіця не хоча слухацца вас, таму што вы патрабуеце ад яго занадта шмат і не паказваеце, што і як ён павінен зрабіць. Маляня проста не ведае, што вы ад яго хочаце, а вы ж яшчэ на яго і ругаетесь.
- Вы яму ўвесь час усё забараняеце, не тлумачачы, чаму гэтага рабіць нельга. Дзіця, зразумеўшы, што яму рабіць нельга нічога, хіба што сядзець побач з мамай і глядзець у тэлевізар ці ў акно, натуральна пачне пярэчыць. Як хутка ў яго пачнуцца такія пратэсты, залежыць ад самога малога. Нейкія дзеткі могуць гадзінамі сядзець на адным месцы, изрисовывая альбомны лісток, а ёсць жа і непаседы, якія, здаецца, адначасова могуць знаходзіцца ў розных кутах кватэры.
- Вам здаецца, што вы праводзіце з дзіцем увесь свой вольны час? Ці так гэта? Магчыма, ён проста пакутуе ад недахопу ўвагі і сваімі капрызамі і дробнымі гадасцямі спрабуе паказаць, як яму вас не хапае.
Што рабіць, калі дзіця не слухаецца?
Цяпер, калі нам ясна, чаму дзіця не слухаецца, становіцца зразумела, што рабіць і як справіцца з непаслухмяным дзіцем.
- Ня адмяняйце распараджэння адзін аднаго. Калі вы нешта забаранілі дзіцяці, то ваш муж (бабулі, дзядулі, цёткі, дзядзькі) не павінны малышу дазваляць гэта рабіць. Інакш дзіця зразумее, што бацькоўскія забароны можна абыходзіць - навошта слухацца маму, калі тата доўга дазволіць?
- Калі вы патрабуеце ад дзіцяці паслушэнства, то вучыцеся і самі быць вернымі свайму слову. Старайцеся выконваць свае абяцанні, а калі вы сказалі дзіцяці, што вы не можаце нешта яму дазволіць, то настойвайце на сваім. Дзіця не зможа вас паважаць, а, такім чынам, і слухацца не будзе, калі вы самі не будзеце паважаць сябе і свае рашэнні.
- Ніколі не выходзьце з сябе, не крычаць на дзіця. Па-першае, крыкам вы нічога не будзеце мець, толькі маляняці спалохаўся і да слёз даведзяце. А, па-другое, калі капрызы дзіцяці гэта спроба завалодаць вашым увагай, то сваёй рэакцыяй вы толькі пацвердзіце яго здагадкі - калі мама звяртае на мяне ўвагу, толькі калі я хуліганаў, то трэба гэта рабіць часцей.
- Не трэба кантраляваць кожны крок дзіцяці (туды не хадзі, гэта не рабі, а з машынкай гуляць трэба так, а не інакш). Так, сумесныя гульні з бацькамі дзіцяці патрэбныя, але дазвольце яму быць самастойнай. Пачніце гуляць разам з малым, а потым падайце яму свабоду.
- Вучыцеся прыслухоўвацца да дзіцяці, не ўсё, што кажуць маляняты глупства і капрызы. Ваша дзіця асобу, хай яшчэ і вельмі маленькая, таму яго таксама трэба паважаць. А бацькі, асабліва калі гэта першае дзіця ў сям'і, часта ігнаруюць гэты момант, забараняючы малому ўсё, што толькі можна, нічога яму не тлумачачы, маўляў, малы яшчэ, усё роўна нічога не зразумее. Можа да філасофскіх выказванняў ён і не дарос, а вось элементарныя рэчы зразумець цалкам здольны і, калі мама яму не дазваляе гуляць, маляваць, апранаць тыя рэчы, якія яму падабаюцца, то дзіця зразумее, што яго не любяць, і будзе капрызіць яшчэ мацней. А можа і пачне вас слухацца, але вырасце панурым, у будучыні ў яго пачнуцца праблемы з зносінамі, і вы будзеце здзіўляцца «адкуль у яго столькі комплексаў?». А ўсё з таго моманту, калі даўно ён вырашыў, што яго ніхто не любіць і ні ад каго нічога добрага чакаць не трэба. Вядома, ва ўсім малышу патураць нельга, але і абмяжоўваць яго занадта моцна, таксама не дакладна.