Дэвіянтнымі паводзіны дзяцей

Шмат каму знакам такі тэрмін, як дэвіянтнымі паводзіны, то ёсць адхіленне. Ён пазначае жаданне дзіцяці сцерці тую мяжу, якая падзяляе грамадскія нормы і непрыстойныя дзеянні. Неабходна высветліць, якія ж існуюць формы дэвіянтнага паводзін дзяцей і падлеткаў, як яны выяўляюцца. Лічыцца, што рэгулярнымі парушэннямі агульнапрынятых нормаў хлопцы спрабуюць прыцягнуць увагу.

Асаблівасці дзяцей з дэвіянтнымі паводзінамі

Спецыялісты класіфікуюць адхіленні ў залежнасці ад нормаў, якія парушаюцца, ад ступені шкоды, які прычыняецца самой асобы і навакольным. Прапанавана вылучаць такія віды парушэнні:

Для кожнага ўзросту характэрныя свае праявы падобных адхіленняў:

  1. Дзеці да 7 гадоў. Дэвіянтнымі паводзіны дзяцей дашкольнага і малодшага школьнага ўзросту часта праяўляецца ў супярэчлівасці, раздражняльнасці, непаспяховасці. Таксама такога дзіцяці можна заўважыць боязнасць, няўпэўненасць.
  2. Дзеці 7-10 гадоў. Парушэнні становяцца больш выяўленымі, можна адзначыць пастаяннае хамства, канфліктнасць. Насцярожыць павінна празмерная скаванасць дзіцяці, страта апетыту.
  3. Падлеткі старэйшыя за 10 гадоў. Прыкладам дэвіянтнага паводзін дзіцяці гэтага ўзросту можна назваць бадзяжніцтва, крадзеж, хуліганства.

Прычынамі такіх адхіленняў лічаць некаторыя генетычныя асаблівасці, псіхалагічныя, псіхафізіалагічныя фактары.

Прафілактыка дэвіянтнага паводзін дзяцей і падлеткаў

Важнай задачай бацькоў і педагогаў з'яўляецца не дапусціць падобных адхіленняў. Таму неабходна праводзіць комплексную працу, накіраваную на фарміраванне разумення сацыяльных нормаў і спосабаў вырашэння цяжкіх сітуацый.

Дзейнасць павінна дакранацца дзяцей усіх узроставых груп і ўключаць ўдзел і бацькоў, і педагагічных работнікаў. Можна вылучыць наступныя спосабы прафілактыкі:

  1. Гутаркі і лекцыі. У давернай форме варта распавядаць дзецям пра спосабы вырашэння розных праблем, важна прыводзіць прыклады. Таксама гутаркі павінны быць накіраваны на прапаганду здаровага ладу жыцця, выхоўваць агіду да алкаголю і наркотыкаў.
  2. Арганізацыя вольнага часу. Трэба навучыць рабят займаць свой вольны час цікавымі і карыснымі заняткамі. Варта арганізоўваць для іх паходы, наведвання культурных мерапрыемстваў.
  3. Псіхалагічныя трэнінгі. Яны могуць дапамагчы наладзіць ўзаемаадносіны ў калектыве, навучыць дзіця расстаўляць прыярытэты і спраўляцца з праблемамі.
  4. Адукацыйныя праграмы. Дазволяць сфарміраваць у хлопцаў правільнае стаўленне да здаровага ладу жыцця, забяспечаць прафілактыку сэксуальных адхіленняў.

Важна, каб праца вялася сістэматычна, а мерапрыемствы былі цікавыя для дзяцей.