Смутку


Адным з галоўных гістарычных помнікаў Мальты з'яўляецца храмавы комплекс Смутку, які размяшчаецца на поўначы краіны ля паселішча Мджарр. Ён уяўляе сабой мегалітычныя руіны і дае ўяўленне аб самім раннім перыядзе мясцовага насельніцтва ў эпоху неаліту.

Агульная інфармацыя пра храм смутку на Мальце

Падчас раскопак сьвятыні Хаджрат археолагам Тымі Заммитом ў 1923 годзе на месцы храма смуткуюць з зямлі выглядваў адзін вертыкальны камень, які навукоўцы ігнаравалі амаль сорак гадоў. З 1960 па 1963 года Дэвід Трамп пачаў праводзіць тут даследаванні і выявіў руіны комплексу. Так як у сярэдзіне 20 стагоддзя ўжо была добрая сучасная тэхніка, то пры вывучэнні старажытных збудаванняў змаглі выявіць і акуратна дастаць велізарная колькасць разнастайных і каштоўных артэфактаў.

У скрусе размешчаны два сьвятыні, якія адносяцца да розных храналагічным перыядах: першы - Джгантия прыблізна 3600-3200 гады да нашай эры, другі - эпоха Таршиен прыкладна 3150-2500 года да нашай эры, апошні захаваўся нашмат горш.

Стан храмавага комплексу смутку на Мальце

Сам храм смуткуе захаваўся даволі дрэнна. Руіны ўяўляюць сабой серыю ортостатов (вертыкальныя мегалітаў), вышыня самага вялікага каменя дасягае амаль тры з паловай метры. Таксама дайшлі да нашага часу вароты, алтары, ніжняя частка падмурка храма і падставы сцен, каменныя пліты маставой, якія маюць адтуліны для паліваньняў і брукаваны падлогу трохапсідны комплексу, форма якога характэрная для часу Джгантия храналогіі Мальты . На жаль, асноўная частка фасада і першых двух апсід былі цалкам знішчаны. Паўночны бок збудаванні захавалася лепш за ўсё.

Першапачаткова ўваход у сьвятыню пачынаўся ў двары, але пазней вароты зрабілі зачыненымі, а алтары размясцілі па кутах. У гэты ж час крыху на ўсход ад храма смуткуе быў пабудаваны помнік з цэнтральнай нішай і чатырма апсідамі. Таксама былі знойдзеныя керамічныя статуэткі і вырабы, якія ў цяперашні час лічацца важнымі экспанатамі і захоўваюцца ў Нацыянальным археалагічным музеі ў Валета . З цікавых асобнікаў тут была знойдзена тэракотавая Багіня-Маці, некалькі статуэтак жанчын і чарапы коз. З усяго гэтага навукоўцы зрабілі выснову, што ў храме праводзілі разнастайныя рытуалы і абрады, прысвечаныя багіні ўрадлівасці.

Што раней знаходзілася на тэрыторыі храма?

За дванаццаць стагоддзяў да ўзвядзення храма смутку на Мальце на гэтым самым месцы знаходзілася вёска, дзе жыло і працавала мясцовае насельніцтва. Археолагі выявілі тут дзве унікальныя хаціны, датаваныя 4400-4100 гадамі да нашай эры. Раскапана была і доўгая 11-метровая сцяна, якая пачынаецца ад цэнтральнага ўваходу ў сьвятыню. Даследнікі выявілі ў вёсачцы працоўны інвентар, каменныя вырабы, косці хатніх і дзікіх жывёл, рэшткі розных насення: ячменю, сачавіцы і пшаніцы. Гэта дазволіла навукоўцам аднавіць вобраз жыцця дадзенага перыяду. Усе знаходкі адносяцца да эпохі Гхар-Далама .

Таксама пры раскопках археолагі выявілі кераміку, якую падзялілі на дзве катэгорыі:

  1. Першая стадыя называецца «шэрая смутку», яна датуецца 4500-4400 гадамі да нашай эры і супадае з сіцылійскай керамікай Серра д'Альто.
  2. Другая катэгорыя называецца «чырвоная смутку» і ставіцца да 4400-4100 гадам да нашай эры. Яна адпавядае сіцылійскай кераміцы Дыяна.

Па гэтых двух тыпах на Мальце былі названыя два дагістарычных храналагічных перыяду.

Як наведаць храм смутку на Мальце?

Гістарычны помнік адкрыты для самастойнага наведвання толькі тры дні на тыдзень і даступны для агляду наведвальнікамі з 9.00 да 16.30. З-за невялікага памеру храмавага комплексу на тэрыторыю можа зайсці адначасова не больш за пятнаццаць чалавек. Па ўсім сьвятыні стаяць шыльды з апісаннем і назвай экспанатаў. Білеты можна купіць у саборы Мджарра з панядзелка па суботу.

Да горада Мджарр можна дабрацца на зялёным ці сінім экскурсійным транспарце , які называецца «хоп-он-хоп-оф» або даехаць на рэйсавым аўтобусе з нумарамі 23, 225 і 101. А да храмавага комплексу смуткуе ад прыпынку вядуць паказальнікі.