14 самых жорсткіх кіраўнікоў сярэднявечча

Сярэднявеччы - гэта час, калі ва ўладзе большасці дзяржаў Еўропы і Азіі стаялі самыя жорсткія кіраўнікі. Яны валодалі няўмольнай смагай валадарства, моцным характарам і нястрымнай жорсткасцю ў адносінах да ўсіх навакольным.

Сярэднявеччы - самы складаны і супярэчлівы перыяд у гісторыі чалавецтва. Для многіх з нас ён асацыюецца з вогнішчамі інквізіцыі, катаваннямі і тыраніяй. Зірніце на самых крыважэрных уладароў часоў кровапралітных войнаў і вялікіх адкрыццяў.

1. Чынгісхан (1155-1227гг.)

Знакаміты палкаводзец і заснавальнік Мангольскай імперыі, які здолеў аб'яднаць усе мангольскія плямёны і заваяваў Кітай, Сярэднюю Азію, Каўказ і Усходнюю Еўропу. Яго стыль праўлення адрозніваўся празмернай жорсткасцю. Чынгізхану прыпісваюць масавыя забойствы цывільнага насельніцтва ў захопленых ім краінах. Адным з самых вядомых прыкладаў з'яўляецца вынішчэньне арыстакратаў дзяржавы хорезмшаха.

2. Тамерлан (1370-1405гг.)

Сярэднеазіяцкі тюркскі палкаводзец і заснавальнік імперыі Тимуридов, для якога ўзорам для пераймання быў Чынгісхан. Яго заваявальныя паходы адрозніваліся крайняй жорсткасцю ў адносінах да мірнага насельніцтва. Па загадзе Цімура каля 2000 жыхароў захопленага ім гарады былі зажыва замураваныя. На тэрыторыі сучаснай Грузіі за адзін дзень у прорву былі скінутыя 10000 чалавек, у тым ліку жанчын і дзяцей. А аднойчы, каб пакараць паўстанцаў, Тамерлан арганізаваў разню і загадаў скласці высокія мінарэты з 70000 адсечаных галоў.

3. Улад Цепеш (1431-1476гг.)

Ён жа Улад Дракула - румынская князь, які паслужыў прататыпам галоўнага героя ў рамане Брема Стокера «Дракула» 1897 года выдання. Яго метады праўлення адрозніваліся крайняй неўраўнаважанасцю і жорсткасцю. Ахвярамі князя сталі каля 100000 чалавек, прычым усе яны падвяргаліся пакутлівым катаванняў. Склікаўшы да сябе 500 баяраў, Цепеш загадаў пасадзіць іх усіх на кол і ўкапаць вакол сваіх пакояў. А аднойчы дэспат загадаў прыбіць цвікамі шапкі да галоў замежных паслоў за тое, што яны іх не знялі, увайшоўшы да князя.

4. Фердынанд II (1479-1516гг.)

Кароль Кастыліі і Арагона, вядомы як стваральнік іспанскай інквізіцыі, ахвярамі якой сталі ад 10 да 12 мільёнаў чалавек. За час яго праўлення 8800 чалавек было спалена на вогнішчы. Многія іспанскія габрэі былі вымушаныя пакінуць краіну або прымусова ахрысцілі.

5.Томас Торквемада (1483-1498 гг.)

Вядомы як Вялікі інквізітар ў часы іспанскай інквізіцыі, ён ствараў трыбуналы ў гарадах, дапрацаваў і сабраў разам 28 артыкулаў у якасці кіраўніцтва для іншых інквізітараў. У часы знаходжання Томаса Торквемада на пасады Вялікага інквізітара былі дазволеныя катаванні для атрымання паказанняў. Ён асабіста адказны за гібель на вогнішчах каля 2000 чалавек.

6. Сялім I Грозны (1467-1520 гг.)

Султан Асманскай імперыі вядомы сваёй нечалавечай жорсткасцю. Толькі за два першыя гады яго праўлення падвергліся пакарання больш за 40 тысяч мірных жыхароў.

7. Энрыке I (1513-1580 гг.)

Кароль Партугаліі "славуты" сваім жорсткім стаўленнем да габрэяў і ерэтыкам. Па яго загаду ў 1540 годзе ў Лісабоне адбылося першае аўтадафэ (публічнае спаленьне юдэяў). У перыяд праўлення Энрыке аўтадафэ як ўрачыстая рэлігійная цырымонія, якая ўключае спаленьне ерэтыкоў, праводзілася некалькі разоў.

8. Карл V (1530-1556 гг.)

Імператар Святой Рымскай імперыі Карл V пасля сваркі з Папам Рымскім вырашыў узяць Рым штурмам. У выніку гэтага пабоішча за адну ноч загінула 8000 жыхароў горада.

9. Генрых VII Тюдор (1457-1509 гг.)

Кароль Англіі, які стварыў надзвычайны трыбунал названы Зорнай палатай. Колькасць ахвяр гэтай арганізацыі вылічалася тысячамі. Выдасканаленыя катаванні прымушалі многіх людзей заканчваць жыццё самагубствам, абы не трапіць у рукі катаў.

10. Генрых VIII Тюдор (1509-1547 гг.)

Ангельскі кароль, якога Папа Рымскі адлучыў ад каталіцкай царквы. У адказ Генрых VIII заснаваў англіканская царква і абвясціў сябе яе кіраўніком. Услед за гэтым рушылі ўслед жорсткія рэпрэсіі з мэтай прымусу ангельскага духавенства да новых парадкаў. За час кіравання Генрыха VIII ў Англіі было знішчана 376 манастыроў. Больш за 70 тысяч чалавек сталі ахвярамі тырана. Таксама кароль увайшоў у гісторыю дзякуючы сваім шматлікім шлюбам і публічным пакараньняў сьмерцю жонак.

11. Каралева Марыя I (1553-1558 гг.)

Ангельская каралева больш вядомая як Крывавая Мэры - дачка адыёзнага караля Генрыха VIII і Кацярыны Арагонскай. Пасля смерці свайго бацькі Марыя I пачала аднаўленне каталіцызму. Яна ўславілася сваёй жорсткай палітыкай у адносінах да пратэстантаў, падвяргаючы іх масавага спалення на вогнішчах. На працягу некалькіх гадоў яе праўлення сотні нявінных людзей сталі ахвярамі яе гвалту. Крывавую Мэры настолькі ненавідзелі, што дзень яе смерці адзначылі, як нацыянальнае свята.

12. Кацярына Медычы (1519-1589 гг.)

Каралева і рэгентку Францыі. Гэтая жанчына з асаблівай жорсткасцю кіравала масавым тэрорам супраць гугенотаў, які яна ж і арганізавала. Падчас знакамітай Варфаламееўскай ночы 24 жніўня 1572 года толькі ў Парыжы было знішчана каля 3 тысяч чалавек, а па ўсёй Францыі колькасць ахвяр дасягнула 10 тысяч. У народзе Кацярыну Медычы называлі Чорнай Каралевай.

13. Іван Грозны (1547-1584 гг.)

Расейскі цар Іван IV, празваны Грозным, увайшоў у гісторыю як самы жорсткі кіраўнік на Русі. Пра яго выдасканаленых катаваннях напісана ў летапісах. Цар ладзіў балявання пад крыкі людзей, якіх раздзіралі спецыяльна навучаныя мядзведзі. Іван Грозны ўвёў апрычніну і на працягу сямі гадоў у Маскоўскай дзяржаве панавалі смута, голад і разруха. Колькасць ахвяр дэспатычнага цара дасягнула 7 тысяч чалавек. Акрамя гэтага, Іван Жахлівы быў жорсткі і ў адносінах да ўласных жонкам і дзецям. У 1581-ім годзе ён збіў сваю цяжарную дачку і забіў свайго сына Івана, калі той спрабаваў заступіцца за сястру. Гісторыя распавядае пра небывалую жорсткасці Івана Грознага пры расправе над жыхарамі Ноўгарада, абвінавачанымі ў здрадзе. Шмат дзён запар дарослых і дзяцей жорстка катавалі і кідалі з моста ў раку. Тых, хто спрабаваў выплыць, запіхвалі палкамі пад лёд. Пытанне пра колькасць ахвяраў гэтай расправы дагэтуль застаецца спрэчным.

14. Лізавета I (1533-1603 гг.)

Каралева Англіі Лізавета I, спадчынніца Генрыха VIII, праславілася сваёй жорсткасцю ў дачыненні да валацугам, выдаўшы закон па якім іх масава вешалі без суда «цэлымі радамі».