Палікультурнае выхаванне

Палікультурнае выхаванне з'явілася параўнальна нядаўна, што звязана з імкненнем стварэння грамадства, у якім прыярытэтам з'яўляецца паважлівае стаўленне да чалавека, абарона яго правоў.

Сутнасць полікультурнага выхавання

Асноўная сутнасць полікультурнага выхавання заключаецца ў ліквідацыі супярэчнасцяў паміж дамінуючым народам, якія пражываюць на дадзенай тэрыторыі, і малой этнічнай групай. Усе павінны атрымаць адукацыю, таму трэба пераадолець бар'ер у інтэлектуальным адставанні (напрыклад, афраамерыканцы ў ЗША). Палікультурнае выхаванне павінна праходзіць не толькі ў навучальных установах, але, у першую чаргу, у сям'і, на пазакласных занятках. Мы павінны навучыць разумець і паважаць культуру іншых народаў, іх гістарычныя каштоўнасці, бытавыя традыцыі.

Метады полікультурнага выхавання

Сярод метадаў полікультурнага выхавання вылучаюць:

  1. Гутарка, лекцыя, дыскусія.
  2. Інсцэніраванне і абмеркаванне канкрэтных сітуацый.
  3. Ролевыя гульні .
  4. Індывідуальная праца.

Усе гэтыя метады павінны быць прызваны змяніць светапогляд чалавека ў адносінах да этнічных груп, прымаць асаблівасці розных культур.

Палікультурнае выхаванне ў дзіцячым садзе

Праводзіць Палікультурнае выхаванне неабходна, пачынаючы з дзіцячага садка. Дзяцей трэба знаёміць з вуснай народнай творчасцю розных народаў, дэкаратыўна-прыкладным мастацтвам, музыкай. Дзіцяці трэба прывіваць патрыятычныя пачуцці, развіваць цікавасць да культуры свайго народа і іншых этнічных культур.

Але трэба ўлічваць асаблівасці ўспрымання дзіцяці гэтага ўзросту. Напрыклад, калі ў групе большасць дзяцей якой-небудзь адной нацыянальнасці, то варта і пачынаць з культуры гэтага народа, бо дзецям гэта будзе найбольш блізка. Для найбольш эфектыўнай работы па полікультурным выхаванню дашкольнікаў неабходна ўключаць дзяцей у працэс вучэбнай дзейнасці па развіцці патрыятызму , культуры адносін паміж народамі, выпрацоўваць у іх маральныя якасці.

Палікультурнае выхаванне - складаны працэс, у якім немалая роля адведзена сям'і.