Міжнародны дзень талерантнасці

Хоць у сучасным свеце і прасочваюцца тэндэнцыі да глабалізацыі, тым не менш, праблема нецярпімасці варта яшчэ вельмі востра. Выпадкі ўшчамлення правоў чалавека ў сувязі з расавай, нацыянальнай або рэлігійнай прыналежнасцю, а таксама неабходнасць прыцягнуць да іх увагу зрабілі лагічным ўстанова Міжнароднага дня цярпімасці.

Прычыны ўстанаўлення Дня талерантнасці

Сучасны свет зусім не пазбаўлены ад праблемы нецярпімасці па тых ці іншых падставах. Хоць навукай даўно ўстаноўлена, што ўсе расы і нацыянальнасці аднолькавыя ў сваім разумовым і фізічным развіцці, а разнастайныя адхіляюцца ад нормы ў вялікую або меншую бок паказчыкі праяўляюцца толькі на ўзроўні асобных індывідаў, да гэтага часу існуе вялікая колькасць выпадкаў непрыязнасці і экстрэмізму ў сувязі з нацыянальнай або расавай прыналежнасцю. Вяліка колькасць канфліктаў і на глебе рэлігійнай нецярпімасці, некаторыя з якіх перарастаюць нават у адкрытыя ўзброеныя супрацьстаяння. І гэта нягледзячы на ​​тое, што большасць найбольш распаўсюджаных у свеце рэлігій прапаведуе памяркоўнасць і дабрыню да бліжняга, у тым ліку і прадстаўніку іншай веры. Усе гэтыя прычыны і далі штуршок усталяванню пэўнай даты, у якую да праблемы талерантнасці будзе прыцягнута асаблівая ўвага.

Дзень памяркоўнасці і талерантнасці

Гэты дзень адзначаецца штогод 16 лістапада . Выбар гэтай даты звязаны з тым, што менавіта ў гэты дзень ў 1995 годзе была прынята Дэкларацыя прынцыпаў цярпімасці, якую падпісалі дзяржавы, якія складаюцца ў міжнароднай арганізацыі ЮНЭСКА. Ужо праз год кіраўніцтва Арганізацыі аб'яднаных нацый прапанавала сваім сябрам падтрымаць добрыя намеры па ўсталяванні памяркоўнасці і талерантнасці ва ўсім свеце і сваёй пастановай аб'явіла дату 16 лістапада Міжнародным днём цярпімасці.

У гэты дзень у многіх краінах свету праходзяць разнастайныя мерапрыемствы, прысвечаныя развіццю цярпімасці ў адносінах да асоб з іншым колерам скуры, нацыянальнасцю, веравызнаннем, культурай. Зараз свет становіцца мультыкультурнай, і праблема самаідэнтыфікацыі чалавека варта як ніколі востра. Ўсведамляць свае адрозненні ад іншых трэба, але пры гэтым варта прымаць і разумець жаданне іншага чалавека на ўласны выбар і магчымасць трансляваць тыя каштоўнасці, якія для яго бліжэй, калі гэта адбываецца ва ўмовах мірнага суіснавання культур.