Традыцыі Грэцыі

Краіна, гісторыя якой налічвае не адно тысячагоддзе, проста не магла не абрасці цэлай кучай традыцый і звычаяў, асабліва, калі гэтая краіна - Грэцыя. Аб некаторых самых цікавых традыцыях і пойдзе гаворка ў нашай артыкуле.

  1. Рэлігія адыгрывае ў жыцці жыхароў Грэцыі першарадную ролю. Іх можна назваць не проста праваслаўнымі, а рупліва праваслаўнымі. Абрады хрышчэння і вянчання адзначаюцца як найвялікшыя святы, суправаджаючыся шумнымі і вясёлымі гуляннямі. Падчас велікодных святаў арганізоўваюцца народныя гулянні з касцюмаванымі шэсцямі. Разам з гэтым, грэкаў нельга назваць рэлігійнымі фанатыкамі, яны досыць талерантныя, напрыклад, востраў мэрыносаў стаў прытулкам для сэксуальных меншасцяў з усяго свету.
  2. Цікавым фактам аб Грэцыі з'яўляецца тое, што тут жэняцца і выходзяць замуж досыць позна, бліжэй да 30 гадоў. Кандыдатура выбранніка жыцця павінна быць адобрана бацькамі.
  3. Культурныя традыцыі жыхароў Грэцыі сыходзяць сваімі каранямі ў сівую старажытнасць. І сёння ў карчмах і на святах гучаць нацыянальныя грэчаскія мелодыі, а шэраговыя грэкі не саромеюцца насіць нацыянальныя касцюмы. На працу ж прынята апранацца ў еўрапейскім дзелавым стылі, толькі ў перыяды самай страшнай спёкі здымаючы пінжак і гальштук.
  4. Законы гасціннасці для грэкаў святыя. Немагчыма ўявіць візіт у грэцкі дом без шчодра накрытага стала з мноствам пачастункаў. Госці, у сваю чаргу, ніколі не прыходзяць з пустымі рукамі, прыносячы з сабой садавіна ці прысмакі.
  5. Старэйшае пакаленне жыхароў Элады не ўяўляе свайго жыцця без наведвання карчмы. Невялічкую рэстарацыю з нацыянальнай кухняй і сваім гатункам віна, куды ходзяць не столькі паесці, колькі пагутарыць. Прычым у жыцці грэкаў ёсць такое паняцце, як «свая таверна», куды год за годам ходзяць усе прадстаўнікі адной сям'і. Гасцей у карчмах, па-за залежнасці ад яе разраду, сустракаюць заўсёды максімальна ветліва, пакрываючы для кожнага які прыйшоў стол беласнежнай абрусам.
  6. У Грэцыі, як і ў многіх краінах Міжземнамор'я, існуе нацыянальная традыцыя, падобная з сіесты ў Іспаніі - працяглы абедзенны перапынак, на працягу якога жыццё гарадоў практычна замірае.