Парода сабак руска-еўрапейская лайка ўпершыню была атрымана ў лясах Еўрапейскай часткі Росі 19-га стагоддзя шляхам скрыжавання мядзведжай сабакі з многімі прамысловымі лайкамі . Мэтай стварэння выгляду было атрымаць вытрымлівага памочніка для цкавання дзічыны.
Выбар шчанюкоў руска-еўрапейскай лайкі абавязаны ажыццяўляцца па такіх крытэрах:
- характар і тэмперамент, што самым непасрэдным чынам будзе адбівацца на яго трэніроўках і паводзінах ва ўмовах палявання;
- галава ў форме трыкутніка з роўнымі бакамі;
- жорсткая шэрсць чорна-белага колеру;
- вушы маленькія і трохкутныя;
- шырокі лоб і кароткая морда;
- наяўнасць дакументаў у заводчыка, якія пацвярджаюць пароду.
Набываць шчанюка варта толькі ў спецыялізаваных гадавальніках або ў добрасумленных заводчыкаў, што гарантуе атрыманне дакладнага паплечніка на паляванні.
Выхаванне шчанюка руска-еўрапейскай лайкі
Маленькаму выхаванцу неабходна дапамога ў сацыялізацыі і адаптацыі да новых умоў пражывання. Часцей бярыце яго на рукі і гладзьце. Каб не даць шчанюку засумаваць, забяспечце пастаянныя актыўныя заняткі, практыкаванні і гульні на адкрытым прасторы. Выхаванне руска-еўрапейскай лайкі павінна часцей адбывацца ва ўмовах палявання, дзе навучыць яе прыёмам ганення дапамогуць егеры і кінолагі.
Ношка руска-еўрапейскай лайкі
Планавае скрыжаванне двух прадстаўнікоў дадзенай пароды прыносіць прыплод з пяці, максімум шасці шчанюкоў. Перад планаваннем ношкі варта правесці папярэдняе «знаёмства» удзельнікаў, што прадыктавана прыроджаным пачуццём іерархіі ў руска-еўрапейскай лайкі.
Варта адзначыць, што гэты від сабак абсалютна не прызначаны для ўтрымання ў кватэры, паколькі маюць патрэбу ў пастаяннай рухальнай актыўнасці. З прычыны іх прыроднай злосці і лютуе ў адносінах да іншых жывёлам, варта задумацца аб магчымай наяўнасці гадаванцаў іншых відаў.