Межпозвонковых кіла стала даволі распаўсюджанай праблемай у апошні час. Сутыкацца з ёю прыходзіцца ўсё большай колькасці людзей. Чым раней удасца вызначыць сімптомы межпозвонковых кілы ў паясніцы, тым удалыя і прасцей пройдзе лячэнне. Распазнаць ж праявы захворвання на самай справе не так ужо і складана.
З-за чаго ўзнікаюць сімптомы межпозвонковых кіл паяснічнага аддзела пазваночніка?
У гэта не так проста паверыць, але ў ідэале пазваночнік здаровага чалавека можа вытрымліваць нагрузку да чатырохсот кілаграм. І паказчык гэты істотна павялічваецца, калі цяжару падымаюцца на выцягнутых руках. Больш за ўсё ад празмерных нагрузак пакутаваць прыходзіцца самому рухомага аддзелу пазваночніка - паяснічнай. Менавіта таму межпозвонковые кілы ў паясніцы дыягнастуюцца часцей чым звычайна.
Паспрыяць праявы сімптомаў межпозвонковых кілы ў паясніцы могуць розныя фактары. Да апошніх ставяцца:
- фізічныя перанапружання;
- траўмы (спартыўныя, вытворчыя або атрыманыя ў выніку ДТЗ);
- рэўматычныя захворвання;
- паталагічныя змены апорна-рухальнага апарата;
- залішняя вага;
- няўдалыя рэзкія руху.
У зоне рызыкі знаходзяцца і тыя, хто вядуць занадта спакойны лад жыцця, і тыя, хто рэгулярна сутыкаецца з празмернымі нагрузкамі.
Асноўныя сімптомы межпозвонковых кілы паяснічнага аддзела
Спецыялісты ўсё сімптомы прывыклі размяркоўваць на тры групы:
- боль;
- пазваночны сіндром;
- Карашкова сіндром .
Выяўляюцца яны па меры развіцця захворвання. Непрыемныя балючыя адчуванні з'яўляюцца першым і самым важным сімптомам межпозвонковых кілы. На самых ранніх стадыях боль можна спісаць на стомленасць, але з часам прыступы будуць станавіцца ўсё мацней і пакутлівыя.
Пачынаючыся ў паясніцы, боль паступова перабіраецца па ходзе нервовых валокнаў. З-за гэтага многія пацыенты скардзяцца на непрыемныя адчуванні ў галёнкі, калене, ягадзічных цягліцах і часам нават пахвіны. Змяняецца пры гэтым і характар болю. Першапачаткова яна ныючы, але пасля становіцца страляе.
Калі занядбаць вышэйапісаным сімптомам межпозвонковых кілы хрыбетніка, да яго ў хуткім часе далучацца іншыя прыкметы хваробы. У пэўны момант прыступ болю зможа абезрухоміць і на некаторы час выбіць пацыента з каляіны. Хада хворага пры гэтым становіцца менш упэўненай, у некаторых назіраецца перакос тулава.
Суправаджаецца гэта адчуваннем здранцвення і часам нават здушваннем ўнутраных органаў. Менавіта таму да сімптомаў абвастрэння кілы міжхрыбеткавага дыска прынята адносіць захворванні ўнутраных органаў. У жанчын на фоне кіл могуць з'яўляцца праблемы з яечнікамі, захворванні маткі і гарманальныя збоі.
Калі і на гэтым этапе хворы не атрымлівае неабходнага лячэння, з'яўляюцца прыкметы карэньчыкавага сіндрому. Да гэтых сімптомаў кілы
- слабасць у нагах і руках;
- атрафія пэўных груп цягліц;
- з'яўленне адчування якія бегаюць па скуры «мурашак";
- параліч;
- празмерная сухасць скуры на здзіўленым участку;
- праблемы з працай органаў малога таза;
- перамежная кульгавасць ;
- парушэнні крэсла.
Лячэнне кілы можа быць як аператыўным, так і кансерватыўным. Хворым дапамагаюць спецыяльныя фізкультурныя комплексы, масажы, фізіятэрапеўтычныя працэдуры, іглаўколванне, прыёмы мануальнай тэрапіі. Праблема вырашаецца таксама пры дапамозе медыкаментозных метадаў лячэння - ін'екцый пазіцыі, метадалагічнай ці прыём супрацьзапаленчых сродкаў.