Антыбіётыкі тэтрацыклінавага шэрагу

Антыбіётыкі тэтрацыклінавага шэрагу ставяцца да антымікробным прэпаратаў шырокага спектру дзеяння і эфектыўныя ў дачыненні да большасці бактэрый, пры высокіх канцэнтрацыях дапамагаюць і супраць некаторых найпростых, але практычна бескарысныя супраць вірусаў і грыбковых захворванняў.

прымяненне тэтрацыкліну

Тэтрацыклін ўжываецца як унутр, так і вонкава. Ўнутр яго прызначаюць пры коклюша, ангіне, шкарлятыне, бруцэлёз, інфекцыях дыхальных шляхоў, плеўрытах, бранхітах, запаленні лёгкіх, запаленьні ўнутраных паражнін сэрца, ганарэі, герпесе, запаленнях і інфекцыях мочэвыводзяшчіх сістэмы. Вонкава тэтрацыклін паказаны пры апёках, гнойных запаленнях і запалення вачэй. У некаторых выпадках магчыма камбінаванае прымяненне.

аналагі тэтрацыкліну

Да найбольш распаўсюджаным антыбіётыкаў тэтрацыклінавай групы ставяцца тэтрацыклін, миноциклин, метациклин, даксіцыклін.

Даксіцыклін па сваіх уласцівасцях практычна цалкам супадае з тэтрацыклінам і ўжываецца для лячэння тых жа хвароб, за выключэннем вочных інфекцый.

Миноциклин і метациклин часцей за ўсё выкарыстоўваюць пры лячэнні хламідіоза і інфекцый уро-генітальнай сістэмы.

Тэтрацыклін пры скурных праблемах

Пры вуграх і вуграх (у тым ліку, пры акне) тэтрацыклін звычайна ўжываюць унутр, але ў складаных выпадках магчымы камбінаваны прыём.

Таблеткі прымаюць тры разы на суткі, да ежы, паколькі ежа, асабліва малочныя прадукты, абцяжарваюць засваенне прэпарата. Дазоўку разлічваюць, зыходзячы з індывідуальных асаблівасцяў арганізма, але сутачная доза не павінна быць менш 0,8 г. У меншай дазоўцы прэпарат неэфектыўны - у бактэрый выпрацоўваецца да яго ўстойлівасць, і ў далейшым змагацца з імі куды складаней.

Пры вонкавай прымяненні мазь наносяць на папярэдне вычышчаную скуру 3-4 разы ў суткі, або выкарыстоўваюць павязку, якая неабходна змяняць раз у 12-24 гадзіны.

Прымяненне тэтрацыклінавай мазі можа выклікаць сухасць скуры, таму ў перыяд лячэння трэба рэгулярна карыстацца ўвільгатняе крэмам.

Тэтрацыклін - моцны антыбіётык, таму не варта прымаць яго без папярэдняй кансультацыі з лекарам.

Формы выпуску тэтрацыкліну

Прэпарат выпускаецца ў капсулах па 0,25 г, дражэ па 0,05 г, 0,125 г і 0,25 г, таблетках па 0,12 г (для дзяцей) і 0,375 г (для дарослых). Таксама існуе 10% завісь і гранулы па 0,03 г для падрыхтоўкі раствора. Для вонкавага прымянення выпускаецца мазь у тубах па 3, 7 або 10 г. 1% -ная мазь ўжываецца для лячэння захворванняў вачэй, а 3% -ная - пры вуграх, фурункулах, запаленнях і павольна загойваецца пашкоджаннях скуры.

Супрацьпаказанні і алергічныя рэакцыі

Супрацьпаказаннямі да ўжывання тэтрацыкліну з'яўляюцца парушэнне функцый печані, нырачная недастатковасць, паніжаны ўзровень лейкацытаў у крыві, грыбковыя захворванні, другі і трэці трыместр цяжарнасці, кармленне грудзьмі і падвышаная адчувальнасць да прэпарата. Дзецям малодшай 8 гадоў гэты прэпарат не прызначаецца.

Пры лячэнні тэтрацыклінам нельга ўжываць гідракарбанат натрыю, дадаткі з кальцыем і прэпараты, якія змяшчаюць жалеза і магній як мінімум на працягу 2 гадзін да і пасля прыёму антыбіётыка.

Найбольш частымі праявамі алергічнай рэакцыі на тэтрацыклін з'яўляюцца скурныя раздражнення, высыпанні, алергічныя ацёкі. Значна радзей можа ўзнікаць алергічны рыніт і бранхіяльная астма. Пры ўзнікненні алергіі варта неадкладна спыніць прыём прэпарата, а ў цяжкіх выпадках - неадкладна звярнуцца да алерголага.